'Ontslagvergoedingen zijn nog meer maatwerk geworden'

Ooit, met de kantonrechtersformule, was het bepalen van een vergoeding bij ontslag relatief eenvoudig. Tegenwoordig zijn er heel wat meer zaken waarop je moet letten bij ontslag van een werknemer. Merel Kortenhorst van EY licht er enkele uit. In het eerste van 2 artikelen aandacht voor de trends bij ontslag.

'Ontslagvergoedingen zijn nog meer maatwerk geworden'

Wat is momenteel een belangrijke trend in de ontslagwereld?

‘Ik merk dat de klassieke ontslagvergoeding een stuk minder populair is dan vroeger. Nog steeds bestaat die deels uit geld. Maar steeds meer ook uit een outplacement-vergoeding om een werknemer van werk naar werk te begeleiden. Om iemand de mogelijkheid te geven een goede, nieuwe baan te vinden. In zo’n totaalpakket van de ontslagregeling zit daardoor ook vaak een vergoeding voor scholing. Bij outplacement kun je bijvoorbeeld denken aan een loopbaanscan, om daarmee op korte termijn een passende nieuwe werkkring te vinden. Bij scholing worden cursussen en opleidingen aangeboden.’

Waar bestaat zo’n totaalpakket bij ontslag nog meer uit?

‘Van oudsher zitten de advocaatkosten erin opgenomen. Zo’n advocaat is nodig om de werknemer te helpen bij het begrijpen van de uiteindelijke ontslagovereenkomst. Wat je nu echter ook steeds meer ziet, is dat werknemers die worden ontslagen financiële hulp wordt aangeboden. Dus naast een advocaat is er een (veelal extern ingehuurde) financieel specialist die de werknemer helpt met de financiële impact van het ontslag.’

Wat moet een salarisprofessional met deze kosten?

‘Belangrijk is ze goed in de salarisadministratie te verwerken. De advocaatkosten moeten uiterlijk bij de laatste reguliere salarisbetaling worden verwerkt; vaak is dat de eindafrekening met het vakantiegeld. Dat is wel een relevant aandachtspunt, want de advocaatkosten moeten echt uiterlijk op dat moment worden verwerkt. Anders kunnen ze niet worden aangewezen als eindheffingsbestanddeel in de werkkostenregeling.’

‘Dan zijn er nog de kosten voor een financieel adviseur. Daarmee wordt in de praktijk verschillend omgegaan. Bij grote reorganisaties bij omvangrijke bedrijven zie je vaak dat er een soort standaard financiële hulp wordt aangeboden, terwijl kleinere organisaties bij individuele gevallen vaker kiezen voor persoonlijk advies aan een werknemer. Meer maatwerk dus. In het eerste geval is er geen sprake van loon, terwijl de tweede situatie eigenlijk altijd als loon wordt gezien.’

‘Om de werknemer daar vervolgens geen nadeel van te laten ondervinden – je wilt niet dat de werknemer belasting moet betalen over de financiële hulp die jij aanbiedt – kun je die in de vrije ruimte van de werkkostenregeling laten vallen. Hier moet je goed op letten als salarisadministrateur. Onlangs heeft de Belastingdienst trouwens een Kennisgroepstandpunt over dit onderwerp gepubliceerd. Dat geeft duiding over hoe de fiscus naar dit soort kwesties kijkt.’

Bij ontslagvergoedingen gaat het tegenwoordig dus om complexe, veelomvattende pakketten die aan een werknemer worden aangeboden?

‘Zeker, en die kunnen niet alleen van organisatie tot organisatie verschillen, maar ook binnen een organisatie van individu tot individu. Je kunt je voorstellen dat iemand die kort voor zijn pensioen zit, weinig behoefte heeft aan een outplacementtraject of scholing. Die zit waarschijnlijk meer te wachten op geld of juist op zo’n financieel adviseur die hem ondersteunt. Ontslagvergoedingen zijn dus echt nog meer maatwerk geworden.’